หัวข้อเนื้อหา
ลูกหนี้การค้า คืออะไร
ลูกหนี้การค้า (Receivable) หมายถึง สิทธิเรียกร้องอย่างหนึ่งของเจ้าหนี้ในการที่จะให้ชำระหนี้ด้วยเงินสดหรือทรัพย์สินอย่างอื่น โดยคาดหมายว่าจะได้รับชำระเต็มจำนวนเมื่อถึงกำหนดชำระ โดยปกติแล้วลูกหนี้จะแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ลูกหนี้การค้า และ ลูกหนี้อื่น ๆ โดยมีความแตกต่างกันดังนี้
1. ลูกหนี้การค้า
ลูกหนี้การค้า (Trade Receivable) หมายถึง ลูกหนี้ที่เกิดจากการดำเนินการค้าตามปกติของธุรกิจและจะมีชื่อบัญชีแตกต่างกันได้ตามประเภทของธุรกิจ เช่นธุรกิจธนาคารพาณิชย์ หมายถึงบัญชีระหว่างธนาคารที่มีดอกเบี้ย เงินให้สินเชื่อ และดอกเบี้ยค้างรับ กิจการประกันภัย หมายถึงบัญชีเบี้ยประกันภัยค้างรับ เงินค้างรับเกี่ยวกับการประกันต่อและเงินให้กู้ยืม
2. ลูกหนี้อื่น ๆ
ลูกหนี้อื่น ๆ (Other Receivable) หมายถึง ลูกหนี้ที่ไม่ได้เกิดจากการดำเนินการค้าตามปกติของธุรกิจ แต่เกิดจากรายการค้าประเภทอื่น เช่น เงินให้กู้ยืม เงินมัดจำ รายได้ค้างรับ และสิทธิเรียกร้อง
ลูกหนี้การค้า จัดอยู่ในหมวดบัญชีหมวดใด
ลูกหนี้การค้า จัดเป็นหมวดสินทรัพย์ ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าของหมวดบัญชี ซึ่งลูกหนี้การค้าจะต้องมีการแสดงในงบการเงินด้วยมูลค่าสุทธิที่คาดว่าจะได้รับนั่นก็คือ จำนวนที่คาดหมายว่าจะเก็บได้ ดังนั้นลูกหนี้การค้า จึงมีความสำคัญในการวิเคราะห์งบการเงินอีกด้วย
ทั้งนี้นอกจากลูกหนี้การค้าแล้ว ยังมีอีกคำหนึ่งที่เราอยากจะอธิบายเพิ่มเติมไปด้วยนั่นก็คือ เจ้าหนี้การค้า ซึ่งเจ้าหนี้การค้า คืออะไร เราจะมาอธิบายเพิ่มเติมต่อดังนี้ค่ะ
เจ้าหนี้การค้า คืออะไร
เจ้าหนี้การค้า (Account Payable) คือ เงินที่กิจการค้างชำระค่าสินค้าหรือค่าบริการที่ซื้อมาเพื่อขายหรือเพื่อใช้ในการผลิตสินค้าหรือให้บริการตามปกติ โดยเจ้าหนี้การค้าถูกบันทึกเป็นหนี้สินหมุนเวียนของกิจการในงบการเงินของกิจการ จัดเป็นสินทรัพย์ประเภทหนี้สินหมุนเวียน โดยตัวอย่างเจ้าหนี้การค้า เป็นการให้เครดิตในการชำระเงิน ซึ่งผู้ขายจะยอมให้สินค้าและบริการก่อนแล้วเก็บเงินในภายหลัง เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ เป็นต้น นอกจากจะมีเจ้าหนี้การค้าแล้ว ยังมีเจ้าหนี้อื่น คือ เจ้าหนี้อื่นที่มิใช่เจ้าหนี้การค้า เช่น ค่าใช้จ่ายค้างจ่าย รายได่รับล่วงหน้า เป็นต้น
ความแตกต่างกันระหว่างลูกหนี้การค้าและเจ้าหนี้การค้า
เมื่อพูดถึงลูกหนี้การค้าและเจ้าหนี้การค้า เราจะต้องพูดถึงหนี้การค้า ซึ่งเป็นหนี้ที่ไม่ได้มาจากการกู้ยืมเงิน แต่เกิดจากการซื้อขายสินค้ากัน เช่น ขายสินค้า ซื้อวัตถุดิบ ที่ขายด้วยรูปแบบของเงินเชื่อ จึงทำให้เกิดหนี้การค้านั้นเอง ทั้งนี้หนี้การค้า เป็นการเพิ่มความสะดวกและคล่องตัวในการทำธุรกิจ เพราะผู้ซื้อสามารถนำเงินมาจ่ายสินค้าทีเดียวไม่ต้องเสียเงินทุกครั้งที่มีการซื้อขาย โดยจะมีการตกลงว่าจะให้เครดิตกี่วันและเมื่อถึงกำหนดชำระก็ค่อยนำเงินมาจ่ายในวันนั้น
เราจะเห็นว่าหนี้การค้า ไม่ได้หมายถึงว่าเป็นการกู้ยืมเงินกัน การมีเจ้าหนี้การค้าไม่ได้หมายถึงว่าคุณไปกู้เงินใครมาหรือการมีลูกหนี้การค้า ก็ไม่ได้หมายถึงว่าคุณมีการปล่อยเงินกู้ให้กับใคร แต่เกิดจากการประกอบธุรกิจที่มีการซื้อขายกันตามปกตินั่นเอง ดังนั้นเมื่อการซื้อสินค้ามาแล้วแต่ยังไม่ได้จ่ายเงิน ผู้ซื้อจะต้องบันทึกจำนวนเงินดังกล่าวเป็นรายการเจ้าหนี้การค้า เพื่อบันทึกว่าผู้ซื้อจะต้องนำเงินไปจ่ายเจ้าหนี้กี่บาท ส่วนผู้ขายเมื่อยังไม่ได้เงิน จะต้องบันทึกจำนวนเงินนั้นเป็นลูกหนี้การค้า เพื่อบันทึกว่าผู้ขายมีลูกหนี้ที่ต้องเก็บเงินเท่าไหร่
ลูกหนี้การค้า จัดเป็นหมวดสินทรัพย์ในหมวดบัญชีที่ต้องมีการแสดงในงบการเงินด้วย ทั้งนี้ลูกหนี้การค้า เป็นสิ่งสำคัญที่มีผลกระทบต่องบการเงินและสภาพคล่องของธุรกิจ ควรจำเป็นต้องจัดการลูกหนี้การค้าให้ดี ถ้าธุรกิจใดที่จัดการในเรื่องของลูกหนี้การค้าไม่ดี อาจจะส่งผลให้ธุรกิจขาดเงินหมุนเวียน ขาดสภาพคล่องและมีความเสี่ยงที่หนี้นั้นจะเป็นสูญนั่นเองค่ะ
ติดตามบทความอื่นๆ ของ KMCP Accounting ได้ที่:
บทความ: https://www.kmcpaccounting.com/บทความ/
Facebook: facebook.com/kmcp.acc
สนใจอยากทำบัญชีทักมาได้เลย: m.me/kmcp.acc
LINE: https://line.me/R/ti/p/@kmcp.acc
Tel: 082-254-6831
